Τρίτη 19 Απριλίου 2016

Sonder - Χρήση Πανικού


Την Παρασκευή στις 15/4, κυκλοφόρησε το καινούριο μας κομμάτι με τον Drugitiz.

Λέγεται "Χρήση Πανικού":

https://www.youtube.com/watch?v=BNt62IjARns

Θα βρίσκεται, μαζί με το "Η Γειτόνισσα", στον πρώτο προσωπικό μου δίσκο, ο οποίος θα κυκλοφορήσει -λογικά- γύρω στα τέλη του 2016.



Τους στίχους και την ερμηνεία επιμελήθηκα εγώ, ενώ την μουσική επιμελήθηκε ο Drugitiz. Η ηχογράφηση έγινε στο Manifesto Studio, το artwork επιμελήθηκε ο μοναδικός Φρανκ, ενώ μπάσο έπαιξε ο Τ.Υ.

Για όσους παθαίνουν κρίσεις πανικού, για όσους παλεύουν με την κατάθλιψη, για όσους προσπαθούν να ζήσουν με την διαταραχή τους. Για όσους τα κληρονόμησαν όλα αυτά από την οικογένειά τους, την γειτονιά τους και την δουλειά τους. Για όσους βαρέθηκαν να καταστρέφουν τους εαυτούς τους και αποφάσισαν πλέον να καταστρέφουν ό,τι τους καταστρέφει.

Να μην φοβάστε τους γιατρούς, τα φάρμακα, τον εαυτό σας και την οργάνωση.


Πολλά ευχαριστώ, και ακόμα περισσότερα συγχαρητήρια, στον Drugitiz για την δουλειά του.

Κυριακή 10 Απριλίου 2016

Sonder - Η Χρυσομούνα


Την είδα στο πάρκο.
Είχε τεράστια, αντιαισθητικά σαγόνια
ωραία μάτια
ωραία χείλη
ανύπαρκτο στήθος
κι ένα ολόχρυσο, εκθαμβωτικό
μουνί.
Αλλά αυτό το είδα στο κρεβάτι μου, αργότερα,
όχι στο πάρκο.

Στο πάρκο
κοίταξα τα μάτια της
κοίταξα τα χείλη της
δεν κοίταξα τα σαγόνια της, για να μην νιώσει άσχημα.
και κοίταξα τα βυζιά της, για να μην νιώσει άσχημα.

Φύγαμε απ’το πάρκο.
ήθελε να με φιλήσει και να με γαμήσει
αλλά ντρεπόταν να την δουν μέχρι και να μιλάει σε κάποιον σαν εμένα.
Όλα καλά, σκέφτηκα,
την άφησα να προχωρήσει μπροστά μου
για να παρατηρώ τον κώλο της
ενώ προσπαθούσα να καταλάβω για ποιον λόγο έβγαινε αυτή η λάμψη απ’την κωλοχαράδρα της.

Στο σπίτι
με φίλησε όσο λιγότερο μπορούσε
μου κατέβασε το παντελόνι
έφτυσε με μίσος το χέρι της πριν μου τραβήξει μαλακία
ύστερα, άραξε την πέτσα της από κάτω μου
έβαλε τα πόδια της στους ώμους μου
και μου πε
«μπες».

Κοίταξα κάτω
τυφλώθηκα
μισόκλεισα τα μάτια μου,
για να καλυφθώ όσο γίνεται από την λάμψη,
κρατώντας ταυτόχρονα οπτική επαφή με το χρυσό μουνί.
Το μυαλό μου άδειασε
έχασα την αίσθηση του χώρου και του χρόνου
και γενικά γάμησε τα, φρίκαρα, πως το λένε.

«Μπες μέσα, επιτέλους».
Μπαίνω.
Βάζω σιγά σιγά
στην είσοδο
το κεφαλάκι μου
κι έπειτα σπρώχνω με μίσος
ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΜΠΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΑΥΤΙΑ
και σπρώχνω λίγο ακόμα
να μπω μέχρι τους ώμους
κι εκείνη φωνάζει
από ηδονή, υποθέτω;
Εν τω μεταξύ, έχω μπει μέσα της
μέχρι τους αγκώνες μου
και κάνοντας μία στροφή το σώμα μου
νιώθω τα άντερα της να τυλίγονται γύρω απ’τα πλευρά μου.
Εκεί άρχισαν τα δύσκολα,
και ζήτησα την βοήθεια της,
κι εκείνη πρόθυμη με έσπρωξε απ’τα πόδια
ώσπου να μπουν μέσα της μέχρι τις πατούσες μου.

Σηκώθηκα απ’το κρεβάτι.
Κουνόντας τα πόδια μου, κουνιόντουσαν και τα δικά της.
Τα μάτια μου φορούσαν τα δικά της σαν μάσκα.
Κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και είδα εκείνη.
Κοίταξα τα σαγόνια μου και είχαν διπλασιαστεί σε μέγεθος.
Κοίταξα τα αρχίδια μου,
και στην θέση τους αναπαυόταν ένα
λαμπερό
μουνί.

Και αυτή ήταν η νύχτα που εγώ και η Χρυσομούνα γίναμε ένα.